Duurzaamheid en Covid 19 - lessons learned door Prof. Dr. Wayne Visser
The Age of emergence... Dat is de titel van Waynes bijdrage op de kick off van het beleidsplan Taborgroep. 'Emergentie', gekend van filosofie, systeemtheorie en fysica, kunnen we zien als 'het verschijnen van nieuwe kenmerken of structuren door interactie tussen bestaande onderdelen waarbij de nieuwe eigenschappen van het geheel niet in de onderdelen herkenbaar zijn'. Emergentie is ook de kracht van een systeem om nieuw gedrag te stellen, dat niet evident is op het niveau van een individu. Wat maakt dan dat acties van een individu zoals Greta Thunberg meer dynamiek kan realiseren, dan allerlei campagnes en initiatieven van 'machtiger' instituten en ondernemingen? Emergentie!
Of: het geheel is/kan meer dan de som van de delen. Een stuur, 2 wielen, een frame en een zadel maken samen iets nieuws: een fiets. De 'emergente eigenschap' fiets is dus het resultaat van de interactie tussen de verschillende bovenstaande onderdelen. Die op hun beurt ook al een emergent resultaat zijn van andere, meer basale onderdelen.
Wayne Visser geeft aan dat zowel Covid-19 als de klimaatcrisis een emergente aanpak vraagt. There are no simple solutions for complex issues.
Dat betekent dus dat samenwerking en op vele 'fronten' tegelijk werken noodzakelijk zijn. Het geeft ook hoop. Het geeft aan dat we als deel van een groter geheel wel degelijk impact kunnen hebben op een groter systeem. Dat we als individu, organisatie, netwerk van organisaties, regio, ... wel degelijk kunnen bijdragen tot een duurzamere samenleving. Via het model van 'integrated values' geeft Visser helder aan hoe we de verschillende uitdagingen en krachten kunnen verbinden. Met het project 'CSI' maken we hier alvast mee concreet werk van. Met het 'triple D beleidsplan' (duurzaam, delen, digitaal inclusief) ook.
Wayne Visser sluit af met een oproep om leiderschap op te nemen.
Ontdek hieronder zijn visie (en sterk staaltje poëzie!) op leiderschap!
